Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΕΠΑΝΙΕΛ ΜΠΡΕΤΟΝ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ


ΤΟ ΕΠΑΝΙΕΛ ΜΠΡΕΤΟΝ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ

Πριν από λίγα χρόνια, σε υψόμετρο 2.200μ στη Πίνδο, κυνηγούσα πέρδικες με έναν φίλο μανιώδη σεττερά… «δεν το πιστεύω αυτό που βλέπω», μου έλεγε συνέχεια, «δεν είναι δυνατόν να είναι Επανιέλ Μπρετόν αυτά!! Έχουν ανέβει εδώ σκυλιά και σκυλιά, τέτοιο πάθος δεν ξανάδα!» Από τότε, έχει άλλο μέτρο σύγκρισης, και το ομολογεί!
Συγκαταλέγομαι ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο κυνήγι είναι το δυσκολότερο και συναρπαστικότερο από όλα, το πιο λεβέντικο και παραδοσιακό κυνήγι με σκύλο φέρμας. Το υψόμετρο, η ζέστη, ο αέρας, το κρύο, οι σάρες και τα γκρέμια είναι αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσει ο σκύλος. Συνθήκες δύσκολες, στις οποίες μόνο ένα σκυλί με πάθος μπορεί να ανταπεξέλθει σε πολύωρο κυνήγι.
Το Επανιέλ Μπρετόν είναι μια φυλή που εκτός των άλλων προσόντων της, την χαρακτηρίζει το πάθος για θήραμα. Φυσικά αναφέρομαι σε σκυλιά επιλεκτικής εκτροφής, με σωστή κατασκευή, σωστή κίνηση και σε άριστη φυσική κατάσταση. Η ευκολία στη κίνηση, το μικρό βάρος και ο κλειστός καλπασμός, είναι τα στοιχεία που κάνουν το Μπρετόν να ξεπερνάει το εμπόδιο του μικρού του σχετικά ύψους και του δίνουν τη δυνατότητα να κυνηγάει πολλές ώρες στις συνθήκες που προανέφερα. Με την εξέλιξη που έχει η φυλή τα τελευταία χρόνια και την μεγάλη προσαρμοστικότητα που δείχνει σε όλα τα κυνήγια, έχει πλέον ξεπεράσει το μύθο που την ήθελε να υστερεί σημαντικά στο κυνήγι της πέρδικας. Στα βουνά μας συναντάμε συχνά πολλούς συνάδελφους κυνηγούς με Μπρετόν, όπως επίσης και πολλούς που με Μπρετόν κυνηγάνε αποκλειστικά και μόνο πέρδικα. Xαίρεσαι να τα βλέπεις να ψάχνουν στο βουνό, να μπλοκάρουν με ευκολία τα πουλιά και να απορτάρουν από τα πιο δύσκολα σημεία. Η ευκολία με την οποία εντοπίζει τα πουλιά μετά το πρώτο σήκωμα, είναι πιστεύω μοναδική. Η μεθοδικότητα που το διακρίνει να ψάχνει το μέρος που “έπιασαν” τα πουλιά και η ευκολία που έχει να τα μπλοκάρει σε ιδανική απόσταση, το κάνει να είναι ασυναγώνιστο. Το μόνο σημείο στο οποίο θα έλεγα ότι υστερεί το Μπρετόν σε σχέση με τις άλλες φυλές, είναι όταν το έδαφος είναι πολύ δύσβατο και με μεγάλους πέτρινους όγκους. Σε τέτοιες εξαιρετικές περιπτώσεις, δεν μπορεί λόγο του μικρού του ύψους και της έλλειψης μεγάλου διασκελισμού να αποδώσει τόσο καλά, όσο μια άλλη πιο ψηλόσωμη φυλή. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με αξιώσεις και σε αυτά τα εδάφη, απλά η σωματική του κατασκευή δεν το βοηθάει στο συναγωνισμό. Η σωστή, λοιπόν, επιλογή γεννητόρων με μεγάλο ψυχισμό που εξασφαλίζεται από εκτροφείς έντιμους και αναγνωρισμένους, αλλά κυρίως κυνηγούς, είναι ο σωστός τρόπος για να έχουμε στη κατοχή μας ένα Επανιέλ Μπρετόν που θα είναι άριστο περδικόσκυλο.
Σήμερα με την πίεση που δέχεται η πέρδικα, με την ευκολία που όλοι μπορούμε να πάμε και στην πιο ψηλή κορυφή, χάρη στους δρόμους που υπάρχουν σε όλα τα βουνά, και με την έλλειψη παιδείας που υπάρχει για το κυνήγι του πιο πολύτιμου ενδημικού μας είδους, πιστεύω ότι σημασία δεν έχει το νούμερο, αλλά η σχέση ανθρώπου σκύλου και θηράματος στο βουνό. Όσο πιο τίμια και ευσυνείδητη είναι αυτή η σχέση, τόσο καλύτερα σκυλιά και περισσότερες πέρδικες θα έχουμε στο μέλλον. Όσοι ξύπνησαν ψηλά, μέσα στην καλύβα ή στη σκηνή, άκουσαν τα κουδούνια από τα πρόβατα και είδαν τον ήλιο να ανεβαίνει μέχρι εκεί, καταλαβαίνουν τι εννοώ….

Κωνσταντίνος Βλάχος
Εκτροφέας Επανιέλ Μπρετόν, εκπαιδευτής, κριτής μορφολογίας και εργασίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου